Σχεδόν κάθε μέρα περνάω από αρκετά καταστήματα με είδη περιποίησης και ομορφιάς.
Μεγάλα καταστήματα καλλυντικών στο κέντρο της Αθήνας γεμίζουν καθημερινά με προϊόντα (τόσο παλαιά αλλά και καινούργια) αλλά και με νέο design για να γίνουν πιο ελκυστικά στο αγοραστικό κοινό.
Δεν ξέρω αν η Αθήνα είναι μια πόλη που μπορεί οικονομικά τουλάχιστον να στηριχτεί και να επιβιώσει πλέον και από αυτό το είδος της αγοράς… Από την άλλη ακούω και βλέπω κόσμο να μου λέει πως ο τομέας της ομορφιάς (εμπόριο καλλυντικών / χώροι καλλωπισμού προσώπου και σώματος / κομμωτήρια και χώροι “απασχόλησης” για τα άκρα) εκτός από το ότι είναι πολλά (και ακόμα περισσότερα σε πόλεις με πολύ κόσμο και σχετικά εύπορο (ακόμη) π.χ Χανιά Κρήτης) λίγα από αυτά δουλεύουν full time.
Οι τιμές πάνω κάτω είναι ίδιες, με μικρές διαφορές (διαφοροποιούνται κυρίως με βάση το σημείο όπου βρίσκεται η επιχείρηση ή βάσει του κοινού στο οποίο απευθύνονται…).
Λέω ναι σε αυτούς που είναι πιο ακριβοί αλλά προσφέρουν 100% εγγυημένο αποτέλεσμα και full διαφορετικότητα αλλά στηρίζω επίσης και αυτούς που μου “προσφέρουν” κάτι κοινό ή με ελάχιστες βελτιώσεις (κάποιες φορές) γιατί έτσι το θέλω εκείνη τη στιγμή – αλλά και πάλι με επαγγελματισμό και συνέπεια…πάντοτε!
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείτε να συμμεριστείτε το ρου της σκέψης μου και όλων αυτών που προσπαθώ να “συμπυκνώσω” σε τούτο δω το άρθρο, αλλά επειδή είμαι στο χώρο του εμπορίου (έμμεσα) και στην προσφορά υπηρεσιών στον τομέα της ομορφιάς αλλά και στα “πίσω” του θεάματος (είτε λέγεται θέατρο/κινηματογράφος ή τηλεόραση…) και πίσω από τις εικόνες (φωτογράφηση) όλα αυτά με απασχολούν εδώ και έτη πολλά (και όχι εν όψη οικονομικής κρίσης εντός της χώρας μας, της ευρώ-ζώνης και του κόσμου όλου… 😉 ).
