Τι με απωθεί…(περί ελληνικού kitsch)

Λοιπόν, αφορμή αυτού του άρθρου είναι το portfolio μίας συναδέλφου…

Με ενοχλεί πάρα πολύ που ακόμα στην Ελλάδα βασιλεύει το kitsch … 🙁

Μάλιστα μπορώ να πω πως τα τελευταία έτη λόγω της έξαρσης του τεχνητού νυχιού το Kitsch όχι μόνο έχει πάρει τα πάνω του αλλά μάλλον γνωρίζει υπέρτατη δόξα….Δυστυχώς αν κάποιοι θεωρούν κακόγουστη τη δεκαετία του ’80 ή και άλλες δεκαετίες μάλλον αυτή που διανύουμε και (δυστυχώς μάλλον και η επόμενη) είναι και θα είναι φρίκη….

Να μου πεις όσο κοιτάς τη βόλεψή σου και δεν βάζεις το ρημαδιασμένο τον εγκέφαλό σου να δουλέψει…αναλώνοντας τη λιγοστή φαιά ουσία που έχεις σε φτηνές (πανάκριβες) διασκεδάσεις* με φτηνά (μπόμπες) ποτά…φορώντας ακριβές ή αποτυχημένες απομιμήσεις σχετικά μέτριων ενδυμάτων και υποδημάτων…με τελευταία πινελιά το ξανθό (μα τόσες”φυσικές” ξανθές ούτε στη Σουηδία πια ρε παιδί μου) και το υποτιθέμενο καλόγουστο make-up συνδυασμένο άψογα με το τόσο κακόγουστο nail art…νιώθεις ευτυχισμένη και μάλλον ικανοποιημένη. Συγνώμη αλλά αηδιάζω όχι μόνο όταν τα βλέπω αλλά όταν τα σκέφτομαι…

Δε θέλω να μιλήσω για τα γυναικεία (κυρίως) αρώματα…Θυμάμαι όταν κυκλοφόρησε στην ελληνική αγορά το ομώνυμο άρωμα από τον Jean Paul Gaultier ή το Light Blue από τους D&G εκτός από το ότι πάνε σχεδόν αμέσως και το αγοράζουν τα 2/3 του αγοραστικού κοινού που προτιμά κάπως ακριβά αρώματα, αναγκάζεσαι να το μυρίζεις και σε φτηνές απομιμήσεις….μπλιάχ!

Μάθετε να σκέφτεστε και να μιλάτε. Η συμπεριφορά είναι το Α και το Ω. Μη μασάτε τσίχλα διότι φαίνεστε σαν αίγες που μηρυκάζουν… :-P. Σταματήστε να λατρεύετε το kitsch…βάλτε ποιότητα σε αυτά που διαβάζετε (αν το κάνετε και αυτό…) και σε αυτά που ακούτε…Αν όχι τότε καλύτερα να κάνετε λοβοτομή, ίσως είναι καλύτερα. (Ναι ξέρω ακούστηκε κάπως αλλά η αλήθεια καλύτερα να ακούγεται ακόμα και όταν είναι απάνθρωπη, σκληρή ή προσβάλλει).

* Μιας και η μαζική διασκέδαση αλλά και τα μουσικά ακούσματα του Έλληνα (νεοέλληνα) έχουν να κάνουν με αισχρή και καλά “λαϊκή” μουσική με γλοιώδη στίχο και επαναλαμβανόμενα ρεφρέν αλλά και pop-idols της φτήνιας και της σειράς… Για όσους δεν κατάλαβαν ακόμη αναφέρομαι στα σκυλάδικα, στα καψουροτράγουδα και στους αηδούς που γεμίζουν τα γηπεδάκια των πόλεων-εξοχών κατά τη διάρκεια της μίζερης καλοκαιρινής άδειας των Ελλήνων…

Δε θέλω να επεκταθώ (αν και θα το κάνω κάποια στιγμή) δεν τη γλιτώνει κανείς πια…Εξάλλου μην ξεχνάτε πως ο όρος του kitsch πρωτοαναφέρθηκε κυρίως για τη ζωγραφική τέχνη- και περί εικαστικών τεχνών που λέμε…Μην ξεχνάτε πως το kitsch είναι τρόπος έκφρασης που έχει να κάνει με την παθολογία του γούστου και συνήθως παρουσιάζεται σε εποχές μεγάλης συναισθηματικής σύγχυσης… 😉